Ekim'de Sonlandı

Ekimde sonlandı evrenin çoğalması.
Yerden bir karış, duvardan duvara on adım.
Çamurlu, çamursuz tüm takunyalarla,
Gezildi merakın içerdiği koskoca bir dünya.
Hep buraya kadar denirdi ama ona hiç öyle gelmezdi.
Durmasına neden bir başkası değildi.
Sus demişti biri ama o bile ötekiydi.
Tüm bedenden bir kaba biçimli,
Kabı şekilsizdi, nedeni hala belirsiz.
Birde gök gürlemişti perdeden kararlı, tek atımlık.
Kumrusu kaçak, penceresi macun kokan,
Tavanı isti, yolu çizik, enikonu hayattı; çok sevildi.
Bir isim vermişlerdi istenilene dair.
Bir de plastik bir tabanca, erkekçe sevsin diye…
Sevebildi mi dersiniz; güldürmeyin beni…

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder