İzim Kalır

Kartopundan çok sıcak, bana dokunuşundan hayli soğuk şu an,
Zamanın donma derecesini aklım almazken, kalbim ne denli çocuk...
Gitme isterim, aklım silmeye yatkın,
Bilmelisin ki elimde çapam atılmaya hazır, zinciri kayıp,
Kaldırımda beklerken akıp giden zamanı,
Yolun ortasına atılmış gibi ruhum, çarptığım her dokunuşun bir kaza...
Çöplüğünden çıktı bir kez kara kedim, dört ayak düşlerimle gezinirim,
Ne mutlu ki korkarsın sen de, ne mutlu ki varsın,
Bir çıplağın son kalesi gibi ayıplarımı ayıklarsın,
Aldığım haplar olsan, seni her dakika başı yutsam,
O kadar çok olsan ve ben taşana kadar dolsam, kaybolsam,
Yaşamış en mutlu insan olsam...
Sonra dönüp sana baksam, bulurmuyum emanet izimi...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder