Yalnızlık Bir Durak Olduysa

Yalnızlık bir durak olduysa hep dönüp arındığın,
Kaldırımlara yakın yürüyorsan ve gölgen güneşe inat saklanıyorsa,
Ürkek bir tavrın varsa soluk alışlarında,
Ve çekinmeden veriyorsan içinde ne kaldıysa,
Zalimden insaf dilenmiyorsan, yalvarmayı unuttuysan,
Adını silik yazıyorsa her eline geçen kalem,
şaşırmıyorsan,
Kabuğunu çok uzaklarda bilerek ve isteyerek bıraktıysan,
Ne kadar yaşarsan yaşa, önemi yok diyorsan,
Doğumunun yılda gelen tek günü seni mutsuz ediyorsa,
O gün kayıpsan insanlardan ve en çok aynadan,
Yorgunsan, suskunsan, inançsız hatta biraz da kırgınsan,
Ne biraz ötesi oluyorsa yolunun ne de gerisi,
Tam ortasındaysan hiçbir yerin, hala bilmiyorsan neden?
Yaşıyorsundur dostum, sadece ve sadece yaşıyorsundur,
Başka bir anlamı yoktur...